Uit de oude doos: Papier

Papier,

Ze noemen haar een kwebbelkous
de eeuwige optimist
Ze speelde haar rol voortreffelijk
met een stralende lach op haar gezicht

Ze heeft het eens geprobeerd
om haar gevoelens te vertellen
maar ook dat werd genegeerd
en ze werd bang niet meer mee te zullen tellen

Ze vonden haar een kwebbelkous
de eeuwige optimist
tot er in de krant stond
een meisje van 16 vermist

Alleen zat ze op haar kamer gekluisterd
en schreef in haar dagboek al haar smart
want papier heeft naar haar geluisterd
naar de pijn en de verwarring in haar hart

Daar stond alles op papier
alle gevoelens in één boekje
ONS ALLER OPTIMIST

Ze zullen haar nooit vergeten
maar deze optimist wist
dat niemand haar ooit heeft begrepen

 

Dat moet wel een zware tijd zijn geweest dat ik dit aan het papier heb toevertrouwd….
Ergens jaren 80, er stond helaas geen datum bij.