Wah, het is niet waar. Ik moet mijn huis delen met een kleine kater. Maxi. Maximiliaan eigenlijk. maar dat vind ik echt wat te veel eer voor zo’n onderdeurtje.
Ik voed hem natuurlijk goed op. Regel 1: Bas heeft altijd gelijk. Mijn heer Sebastiaan voor hem uiteraard. Ik moet alleen wel oppassen wanneer ik hem een opvoedkundige tik verkoop, want mijn vrouwtje vindt het niet zo leuk als ik dat doe en komt ze meteen met de plantenspuit aanrennen. Maar als ze niet kijkt doe ik het lekker toch.
Het is echt de enige manier om een klein katje te leren luisteren. Mijn moeder heeft dat vroeger bij mij ook altijd gedaan als ik niet snel genoeg reageerde of de verkeerde kant uitliep. Het kan ook levensgevaarlijk zijn tenslotte. Dus ik ga door op dezelfde voet met het opvoeden van de kleine Maxi.
Het dagboek van Bas is een verzameling van belevenissen van Bas, een je-weet-wel-kater, met sterke opvattingen over de wereld en vooral de mens.