Mijn vrouwtje of bazinnetje of hoe je haar ook wilt noemen heeft de neiging om veel van huis te zijn. En maar beweren dat ze een huismus is. Dan vindt ze het raar dat ik de hele dag buiten ben. Poeh, ze moet niet denken dat ik haar mis.
Buiten is het tenminste niet zo saai. Daar heb ik mijn vrienden. We zijn echt als jongens onder elkaar. Je kent dat wel: schuine moppen, achter de vrouwtjes aan, beetje knokken etc. ’s Middags hangen we een beetje rond als het mooi weer is.
Daarna is het etenstijd. Snel naar huis en het vrouwtje lief aankijken. Want kerel of niet, voor eten doen we alles….
Het dagboek van Bas is een verzameling van belevenissen van Bas, een je-weet-wel-kater, met sterke opvattingen over de wereld en vooral de mens.