Back in the days tijdens mijn studie wilde ik mij inschrijven bij het uitzendbureau. Voorwaarde was wel dat ik een typtest moest maken. Ik maakte een afspraak voor vrijdagmorgen en ging lekker door met mijn studentenleven. Een vaste prik op donderdagavond was een bezoek aan de kroeg. Het werd een gezellige avond. De volgende morgen werd ik wakker met een flinke kater. Maar wat kon mij gebeuren, ik had op mijn pc geoefend met een typcursus. Wat langer douchen om wakker te worden en op naar het uitzendbureau.
De filiaalmanager was een leuke vrouw en zo hadden we een ontspannen intakegesprek. Aan het einde zei ze ‘ Oh ja, we moeten ook nog even de typtest afnemen.’ Ze nam me mee naar een hoekje van het kantoor. Wat ik daar zag maakte me heel nerveus. Een mooie ouderwetse typmachine stond mij aan te staren. Het leek net of de kater met dubbele dosis terugkwam. Na wat vruchteloos geratel op de typmachine zei ik tegen de filiaalmanager dat ik de overtuiging had dat ik nergens nog op een typmachine zou moeten werken en dat ik zeker wist dat ik met een computertoetsenbord beter tot mijn recht zou komen. Gelukkig vond ze mijn argument overtuigend en mocht ik de test aan een computer maken. Met de hakken over de sloot. Ik denk dat ik vooral bij het uitzendbureau ben ingeschreven omdat ze me aardig vond, niet om mijn typkwaliteiten. En ik moet eerlijk zeggen ik kan nog steeds niet typen, zeker niet snel en zeker niet met tien vingers.