Gedichten

80’er jaren 
Opgepoetste ijdelheid

De wereld is verdorven en wij hebben haar zo gemaakt. Nu dragen we zonnebrillen tegen het felle licht van de verrotting. Morgen zijn we daar alweer blind voor en zetten we de zonnebril af om te zien hoe mooi de wereld is.

Het is niet allemaal schijnheiligheid dat blinkt maar ook opgepoetste ijdelheid.

13 januari 1993

‘Ik schrijf’, zei de eend. Maar waar de kikker ook keek, hij zag niets dan water en waterlelies. De eend dobberde verder.

‘Schrijven? Is dat net zoiets als slapen?’, vroeg de trouwe hond aan zijn baas. ‘Nee? Waarom doe je het dan?’ 

De mens heeft een voorsprong op de dieren, omdat hij kan denken en zijn gedachten aan het papier kan toevertrouwen. Maar als ik zo naar mijn kat kijk heb ik ook zin om me gewoon eens lekker om te draaien en door te slapen.

‘Waarom schrijf jij?’ vroeg mijn buurmeisje van 9 mij eens. ‘Ach’, zei ik ‘dat is net als spelen. Inspannend en ontspannend en gewoon leuk.’ 

Daar ook dit papier eens zal vergaan
Zullen deze woorden niet eeuwig bestaan
Maar het is tenslotte ook wel goed
Als de mens weer eens wat anders doet

Datum onbekend
Het leven bestaat niet

Vier miljard mensen, Dat betekent vier miljard verschillende opvattingen van het leven. Dat betekent vier miljard andere levens. En dan nog beweren dat hét leven bestaat …?!

Uit De oude doos is een categorie van verhalen, gedichten en schrijfsels die ik vroeger heb geschreven en op dit moment aan het opnemen ben op mijn website.